Madhav Caran napisał(a):
varaha napisał(a):
Sprawdz w Vedabase: Room Conversation, August 17, 1971, London
mi to wystarcza
Nie posiadam niestety Vedabase.
Dla mnie także słowa sadhu i guru są ważne i dlatego poważnie je traktuję, także wtedy, kiedy mówią, że słowa sadhu i guru muszą mieć pokrycie w oznajmieniach śastr.
Nie jest to wyraz wątpienia, że w tym wypadku tak jest. Chciałbym tylko poznać takie oznajmienia, bo to pomogłoby w nauczaniu i moim własnym rozumieniu.
Śrila Prabhupada mówi na bazie śastra i na potwierdzenie swych słów cytuje werset ze Śrimad Bhagavatam 10.2.32 wypowiedziany przez Pana Brahmę i półbogów:
ye 'nye 'ravindaksa vimukta-maninas
tvayy asta-bhavad avisuddha-buddhayah
aruhya krcchrena param padam tatah
patanty adho 'nadrta-yusmad-anghrayah
"Osoby, które ulegają fałszywemu wrażeniu, iż są wyzwolone, nie pełniąc jednak służby oddania dla Pana, mogą osiągnąć cel brahmajyoti, ale z powodu swojej nieczystej świadomości i ze względu na to, że nie przyjęły schronienia na Vaikunthalokach, takie tzw. wyzwolone osoby ponownie upadaj w materialną egzystencję."
Posiadając
avisuddha-buddhayah czyli nieczystą inteligencję nie jest możliwe aby znać ostateczny cel życia jakim jest przyjęcie schronienia Lotosowych Stóp Pana Kryszny. Impersonaliści posiadają właśnie taki rodzaj nieczystej inteligencji, i dlatego upadają ze swej, wydawałoby się "wyzwolonej" pozycji. Nawet jeśli uda im się w jakiś sposób osiągnąć brahmajyoti, to jako że nie ma tam aktywnej służby oddania dla Kryszny, a jedynie jest to pasywny stan "zamrożenia" własnej świadomości, po jakimś czasie, nieuchronnie upadają z powrotem pod wpływ trzech sił natury materialnej.
Wyjaśnienia Śrila Prabhupada potwierdza sam Pan Kryszna mówiąc w Bhagavad-gicie 9.3:
aśraddadhanah purusa dharmasyasya parantapa
aprapya mam nivartante mrtyu-samsara-vartmani
"Ci, którzy nie zachowują wiary w ścieżkę służby oddania, nie osiągają Mnie, o pogromco nieprzyjaciół, lecz powracają do cyklu narodzin i śmierci w tym materialnym świecie."
Vimukta-manina (ŚB. 10.2.32) czyli fałszywe wyobrażanie sobie, że jest się wyzwolonym i wyniesionym na najwyższą pozycję, lekceważąc przy tym osobową formę Pana (
anadrta-yusmad-anghrayah - ŚB. 10.2.32), nie jest wystarczające aby osiągnąć rzeczywistą duchową doskonałość, którą jest
na te viduh svartha-gatim hi visnum (ŚB. 7.5.31) stanie się bhaktą Pana Visnu. Dlatego osoby skażone impersonalizmem i voidyzmem muszą doświadczać niesamowitych trudności i kłopotów aby osiągnąć, ich odrębny od służenia Krysznie cel (BG. 12.5). A ostatecznym ich osiągnięciem, jest nic poza samym włożonym w to wysiłkiem i pracą (ŚB. 10.14.4).
Jest więcej, podobnych do cytowanych przez Varahę Prabhu, wypowiedzi Śrila Prabhupada,
którego słowa, jak najbardziej mają pokrycie w oznajmieniach śastr.