Pavana Caitania napisał(a):
Byc moze nie doskonalosc o ktrej piszesz, z powdu braku zaangarzwania w sluzbe oddania, nie jest cecha podmiotu (materii) a tego kto jej uzywa. Czy noz jest wiec doskonay czy nie?
Zgodnie z Bhagawatam nóż jest doskonały w tym sensie, że jego forma i czynność krojenia są aspektami Lakszmi, które w najdoskonalszy sposób wydobywają cechę Kryszny zwaną "ostrością", czy też mocą/cechą bycia w stanie przecięcia czegoś. Nóż i czynność krojenia są najdoskonalsze jeśli chcemy np. coś przekroić na pół. Nie będziemy w tym celu używać np. gumki do majtek, bo jej doskonałość jest zarezerwowana dla innej sytuacji, w której nóż w w gaciach nie utrzymałby ich na tyłku, powodując przy tym brak komfortu psychofizycznego, nie wspominając już o wysokim stopniu ryzyka zaistnienia tragicznego w skutkach wypadku.
Poza tym nóż to energia Kryszny i mahad-brahman, jednocześnie różny i tożsamy z Kryszną. Energia Kryszny zawsze jest doskonała, bo doskonale spełnia spełnia wyznaczone dla niej przez Krysznę funkcje i obowiązki w służbie oddania dla Niego. Taka jest percepcja bhakty. Natomiast my, będąc pod wpływem
mayi, iluzji, że nic nie ma związku z Kryszną, kategoryzujemy przydatność i doskonałość czegoś jedynie pod kątem użyteczności danej rzeczy dla naszej własnej przyjemności i korzyści, gdzie punktem odniesienia jest
ahankara.
Oczywiście nóż, jako
apara-prakriti nie posiada świadomości, natomiast posiada ją osoba,
para-prakriti, która go używa. Dlatego niedoskonałość czegoś jest postrzegana jedynie w sensie bycia świadomie używanym w służbie oddania dla Boga lub nie.
Przykładowo, bhakta może mieć schorowane i stare ciało, a super model może mieć zdrowe, atrakcyjne i młode ciało, które z zewnętrznego punktu widzenia jest doskonalsze i lepiej spełnia wyznaczone mu biologiczne funkcje. Jednak Mahaprabhu uważa, że ciało bhakty jest doskonałe, czyli transcendentalne (niematerialne), będąc przy tym przepełnione anandą, duchowym szczęściem, pomimo, że z naszego punktu widzenia, jest to tylko "zużyte", czy "zmęczone czasem"
prakriti, które za chwilę umrze. Natomiast to młode ciało abhakty jest materialne, oraz przepełnione materialnym cierpieniem (
asat-acit-nirananda), czyli jest niedoskonałe. Jak z tego widać, to używanie danej rzeczy w służbie oddania jest czynnikiem uduchawiającym ją, czyniąc z niej, wolną od wpływu iluzji transcendencję (niematerię), a nie jakieś inne czynniki.
Ostatecznie, wszystko jest brahmanem, duchem, ale brahman zawsze posiada cechy, które mogą one być różnorakiej, niższej lub wyższej jakości. Przykładowo, duch - substancja - brahman świata duchowego jest wyższej jakości niż brahman świata materialnego, ale kiedy użyte w służbie oddania dla Kryszny, oba środowiska, są tak samo doskonałe, ponieważ ostatecznym celem jest wyłącznie Kryszna i Jego przyjemność, bazujących na miłości bhakty do Kryszny.